بریک کوچیک از خود فریبی آگاهانه
شنبه, ۵ تیر ۱۳۹۵، ۰۳:۳۸ ق.ظ
تظاهر می کنم همه چی خوبه... الکی و به بی مزه ترین چیزا می خندم... با کمترین چیزا خودم رو شاد نگه می دارم.
رویاها و موقعیتها و شرایطی که از دست رفتن رو برای خودم کوچیک می کنم چون می دونم دیگه هرگز نمی تونم بهشون برسم...
در عوض چیزهایی که دارم رو برای خودم، بزرگ می کنم ، که به خاطر داشتنشون، شاد باشم...
به این میگن خودفریبی آگاهانه!!!
اگه این خودفریبی رو بگذارم کنار و صادقانه به دنیام نگاه کنم، از غصه دق می کنم!!
اما یه شبهایی مثه امشب، بعد یه سری اتفاقای احمقانه...
می خوام موقتا، خود فریبی رو بگذارم کنار و فقط گریه کنم، نه به خاطر گرسنه ها و مریضا، نه به خاطر زندگی سخت دوستا و آشناهام...به خاطر خودم و زخمهای جسمی و روحیم که هنوز کامل ترمیم نشدن!
فقط خودم... خیلی خودخواه و طلب کار از دنیا، گریه کنم... انگار من بدبختترین آدم دنیام!
