روزمرگی پر از نبایدها

چند روز پیش یه ویدئو از یه سری خانم های مسن دیدم که ازشون پرسیده بودن: آیا دوست داشتین در زمان حاضر یه خانم جوون می بودید؟ و اگه جوون بودید الان چه کار می کردید؟

یکی از خانم ها گفت: "من لیستی از کارهایی که نباید انجام بدم رو تهیه می کردم..." این حرفش منو کلی تو فکر برد، همه ی ما کم و بیش یه تصوری یا حداقل توهمی از یه ورژن ایده آل خودمون داریم، نه؟

اتفاقی که می افته اینه که در طول روز کارهایی انجام می دیم که هیچ فایده ای برامون نداره، یا کارهایی که  بازدهی کمی دارن. ( منظورم اینه که در جهت ساختن اون آدمیه که در رویاهامون می خوایم باشیم، اثر کمی داره) و می دونیم اگه دور اون کارها خط می کشیدیم زمان زیادی داشتیم و تا حالا خیلی جلوتر بودیم تو اهدافمون! اهدافی که شادی و خوشحالی و اعتماد  به نفسمون وابسته بهشونه، اینا رو می دونیم اما فردا صبح که از خواب پاشیمیم، دوباره شروع می کنیم به انجام کارهایی که نباید بکنیم... مثلا من هر روز صبح متال گوش می دم! می دونم اگه همینو بگذارم روی یه کتاب مناسب، خیلی بهتره! چون برای من صبحها بهترین زمان یادگیریه. یا یه مدت پیش شبها قبل خواب کتابِ بازی تاج و تخت رو می خوندم و کل شب تو ذهنم بود، خب اگه همینو می گذاشتم رو کتاب تافل... 

اما می دونید چیه؟ اینهایی که انجام می دیم لذت بخش تر و هیجان انگیز تره از دیدمون و واس همین انجامشون می دیم و بدبختی اینجاس که اینها اون چیزی که می خوایم رو نمی سازن، مثلا نیوتون اگه تو بحث و فکر راجع به مسائل فیزیک زیبایی نمی دید و لذت نمی برد از فیزیک، نیوتون نمی شد!!! خیلی دوست داشت مسائل فیزیک رو که حاضر نبود کار دیگه ای انجام بده، در واقع آدمی بود که به خاطر نون شبش حتی دانشگاه نرفت و مطالعش کاملا از روی علاقش بود! نمی گم ایشون باید الگوی بزرگ زندگی آدمها باشه، نه! از این لحاظ می گم که به جایی تو فیزیک رسید و کارهایی انجام داد که هر کسی نتونسته... و صددرصد اون کارهای نبایدش درصد کمی از وقتش رو می گرفت! 

شاید اگه هر چند از گاهی فکر کنیم کارهایی که روزمره انجام می دیم، چه تاثیری دراز مدت رومون دارن و آیا اینها در جهت اون ورژن ایده آل هست یا نه؟! کمی بهتر شیم!

اما هنوز برای مشکل علاقه، نمی دونم... .