ترسم از "اونها" یا ترسم ز "خود"؟
سه شنبه, ۱۵ فروردين ۱۳۹۶، ۱۲:۴۵ ق.ظ
هرچیزی که می گیم و هر اندیشه و هر تئوری آمیخته با توهم هست، حتی اونهایی که ساعت ها و روزها و ماه ها و سالها عرق پاش ریخته شده. حالا تو بگو چرا؟ آخه چرا؟ از آدمهای اطراف و قضاوتشون می ترسی؟
این مخلوطِ توهمی-سلیقه ای-واقعی ساخته شده از برداشتهایِ سطحیِ آدمهایِ اطراف، ارزش کمی داره و خیلی حیف هست که آزادانه زندگی کردن رو به خاطر توجه به این مخلوط، از دست بدیم... . اما هنوز به محض اینکه یه نفر یه انتقاد کنه، جم می شم می رم تو خودم، اعتماد به نفسم، سطحی هم تراز با خاک رو، به نمایش می گذاره. اونقدر درد می گیره، که می خوام چراغها رو خاموش کنم و همه جاهای ارتباطی رو قط کنم برم یه وری گم شم، این طوری نکن سیف!
+عکس از اینجا برداشته شده، متنش هم جالب بود.
